ไม่นานก็สิ้นฤดูฝนแล้ว ไม่นานก็แคล้วคลาดอันตราย
เจ็บจนปางตาย มันถึงเวลาที่สมควร
ที่หนึ่งชีวิตไม่ยอมพ่ายแพ้
จากหนึ่งความฝันที่เคยเรรวน
กลับมาทบทวนว่าควรจะก้าวไปอีกครั้ง
ท้องฟ้ายังรอคอยเธออยู่นะ
ให้กลับมาชี้ชะตาชีวิตให้ยิ่งใหญ่
จะถอนลูกศรออกมาจากหัวใจ
ให้ลืมว่าใครทำเธอให้มีน้ำตา
โยนทิ้งลูกศรเขวี้ยงไปให้สุดขอบฟ้า
เก็บรักเดิมคืนมา เข้ามาประกอบที่เดิมของหัวใจ
ผู้คนบนโลกยังคงเวียนวน
จนทำให้สิ้นหนทางและยอม
ยังคงฟูมฟายเพราะหัวใจไร้เรี่ยวแรง
ถ้าหากชีวิตเธอไม่ยอมแพ้
จากบทเรียนนั้นที่ราคาแพง
ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลง แค่จับมือฉันก้าวไป
ท้องฟ้ายังรอคอยเธออยู่นะ
ให้กลับมาชี้ชะตาชีวิตให้ยิ่งใหญ่
จะถอนลูกศรออกมาจากหัวใจ
ให้ลืมว่าใครทำเธอให้มีน้ำตา
โยนทิ้งลูกศรเขวี้ยงไปให้สุดขอบฟ้า
เก็บรักเดิมคืนมา เข้ามาประกอบที่เดิมของหัวใจ
จะถอนความรู้สึกนั้นเพื่อเติมพลังชีวิต
ไม่ให้ใครลิขิต โกรธแค้นให้อภัย
จะเติมพลังเรียนรู้ กลับมาดูแลตัวเองและหัวใจ
ทำบ่อยๆ ชีวิตไม่กร่อยไม่เป็นแผล
ท้องฟ้ายังรอคอยเธออยู่นะ
ให้กลับมาชี้ชะตาชีวิตให้ยิ่งใหญ่
จะถอนลูกศรออกมาจากหัวใจ
ให้ลืมว่าใครทำเธอให้มีน้ำตา
โยนทิ้งลูกศรเขวี้ยงไปให้สุดขอบฟ้า
เก็บรักเดิมคืนมา เข้ามาประกอบที่เดิมของหัวใจ
จะถอนลูกศรออกมาจากหัวใจ
ให้ลืมว่าใครทำเธอให้มีน้ำตา
โยนทิ้งลูกศรเขวี้ยงไปให้สุดขอบฟ้า
เก็บรักเดิมคืนมา เข้ามาประกอบที่เดิมของหัวใจ